ETTY HILLESUM.
DAT ONVERWOESTBARE IN MIJ

Steeds weer wordt theatermaker Julika Marijn opnieuw geraakt door de dagboeken en brieven van de joodse Etty Hillesum (1914-1943). Haar oeuvre is een hartstochtelijk pleidooi voor de liefde en de schoonheid van het leven. Met haar zoektocht naar innerlijke vrijheid in de duistere periode van de oorlog, haar poëtische taal en relativerende zelfspot, is Etty’s werk voor miljoenen mensen wereldwijd een blijvende inspiratiebron. In de uitdagende tijden waarin we nu leven is Etty’s gedachtegoed actueler dan ooit en van universele waarde.

Ter ere van tachtig jaar vrijheid richt Julika met Etty Hillesum - Dat onverwoestbare in mij een ontroerend monument op voor deze onverschrokken vrouw die voluit wilde leven en ondanks alles haar innerlijke licht brandende wist te houden

Credits:
Idee, spel, zang & script: Julika Marijn
Regie & foto: Diederik van Vleuten
Tekst: Julika Marijn, Etty Hillesum
Toneelbeeld & grafisch ontwerp: Felipe González Cabezas
Kostuum: Dorien de Jonge 
Initiatief: Stichting In De Voetsporen Van

Deze voorstelling wordt mede mogelijk gemaakte door vfonds met middelen uit de Nationale Postcode Loterij, de Bankgiroloterij en de Nederlandse Loterij. Ook worden we ondersteund door Stichting Melanie, Norma Fonds, AFK en Stichting Gravin van Bylandt.

NRC: 'Indrukwekkende voorstelling over de laatste jaren van Etty Hillesum.’

Theaterkrant: ‘Marijn brengt haar solovoorstelling met grote toewijding en in een beheerste stijl, naturel, nooit over-geëmotioneerd, soms zelfs met distantie. Dat werkt goed. Briljant is de redenering van Hillesum waarom zij níet wil onderduiken. Tot op het laatst behoudt de voorstelling een optimistische toon, en dat is indrukwekkend. Beklemming en hoop gaan samen. Dat is knap gedaan, want op die manier behoudt Dat onverwoestbare in mij exact wat een historische voorstelling moet doen: je waant je in de tijd van toen, zonder de kennis van nu.’

‘Men zou een pleister op vele wonden willen zijn’

Etty Hillesum

fotografie©DiederikvanVleuten

‘Geef mij één kleine dichtregel per dag, mijn God, en wanneer ik hem niet altijd zal kunnen opschrijven, omdat er geen papier meer zal zijn en geen licht, dan zal ik hem zachtjes zeggen tegen jouw grote hemel, 's avonds. Maar geef mij één kleine dichtregel af en toe’.

Etty Hillesum